Mustafa Mutlu

Sabahattin Ali, “İçimizde şeytan yok. İçimizde aciz var. Tembellik var. İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey; hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var.” derken hakikatten kaçınma alışkanlığını fena bir şey olarak yansıtır ancak hakikat çok hoş bir şey de değildir ve hemen hemen hiç kimse hakikate tahammül edemez. Ama isterseniz baştan başlayalım. Elinde balyozla bekleyen birinin karşısında en temel gerçekleri söylemeye çabaladığınızı hayal edin. Elindekini kafanıza indirmenin arzusuyla iç çeken biri. Mutlaka yaşamışsınızdır. Apaçık bir şey vardır dilinizde ve karşı taraf bunu bir türlü anlamak istemez. Yapacağı, yapmak istediği şeye o kadar odaklanmıştır ki bu eşraf, siz ne söylerseniz söyleyin, “dünya efendiler, karalar ve sulardan oluşur” deyin, ceddine küfredilmiş gibi beklenen anı gerçekleştirir, elindekini olağanca caniliğiyle indiriverir kafanıza. Siz de olanı göremeyen bu mahlukatın davranışına bir türlü anlam veremezsiniz. En fazla cahillikle suçl...